بررسی بیوآئروسل ها در هوای معابر شهری و روستایی دامغان در زمستان ۱۳۹۰

چکیده مقدمه: قارچ ها در سراسر کره زمین وجود دارند و تقریباً به اندازه گیاهان گلدار فراوان وگوناگون می باشند و به طریق اسپور زایی تولید مثل می کنند. قارچ ها قادرند در دمای بدن  رشد کرده و به راحتی افراد حساس را آلوده نموده و عفونت هایی را  ایجاد نمایند. لذا بررسی اسپورهای قارچی که یکی از شاخص های مهم کیفیت بیولوژیکی هوا  می باشد، هدف این مطالعه نیز قرار گرفته است.    روش بررسی: این پژوهش یک  مطالعه توصیفی - مقطعی می باشد که در شهر دامغان و دو روستا از توابع آن انجام گرفت. نمونه برداری با استفاده از دستگاه نمونه بردار بیوآئروسل در ارتفاع تراز تنفسی (m 2-1) به صورت نمونه برداری مستقیم روی محیط کشت سابوردکستروز آگار انجام شد. در 5 نقطه از معابر شهری و 5 نقطه از هر یک از روستا ها نمونه برداری با 2 بار تکرار  در روزهای مختلف از یک فصل و با دبی 28 لیتر بر دقیقه به مدت 5 دقیقه انجام شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 132 کلنی در نمونه ها مشاهده شد، که نمونه های شهر دامغان با 64 کلنی بیشترین تعداد  و روستاهای مهماندوست با 36 و جزن با 32 ، کمترین تعدادکلنی را داشتند. بیشترین گونه های قارچی در هوای دامغان شامل؛ آسپرژیلوس فومیگاتوس، آلترناریا، پنی سیلیوم و آسپرژیلوس فلاووس بودند و بیشترین تعداد گونه های هوای روستاهای جزن و مهماندوست شامل؛ آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس و پنی سیلیوم بود. نتیجه گیری : براساس نتایج، هوای روستاهای دامغان به لحاظ وجود اسپورهای قارچی از کیفیت مطلوبتری برخودارمی باشند. لذا حضور افراد بیمار یا حساس از این نظردر مناطق روستایی یا مناطق کم تراکم وکم تردد مشابه روستا، می تواند در ارتقای سلامتی این افراد تاثیر گذار باشد.